słowa klucze

Życie jest grą pozorów,co silną aurę roztacza.
Więc szukam słowa klucza, aby iluzję rozpraszać.
Mam kilku kandydatów, lecz nigdy kluczy dosyć.
Nie jest to słowo proszę , ani tym bardziej przepraszam.
Nie jest tym słowem miłość, co świeci czasem silno.
Nie jest to słowo razem, ze sobą bardzo blisko.
Nie jest nim słowo kocham, bo miłość bolesną bywa.
Nie jest to też uwielbiam, a jest nim słowo wybaczam,
nie komuś i nie coś, a sobie, że czasem moge się staczać.
I tocząc się powoli, często o coś zahaczę.
Wybaczam, że nie jestem kimś wielkim, a nawet i malutkim.
Że wolę smak lamki wina, od smaku kieliszka wódki.
Że jestem gdy mogę nie być,że mogę mimo iż muszę,
Że za słow kilka w przeszłości, sprzedałem własną duszę.
Gra słów jak gra pozorów, jest piękna i niebezpieczna.
Dlatego też klucza szukam, by poczuć się bezpiecznie.
Bo było to co było, i może jest nie przeczę,
lecz nikt nie powie co będzie, nikt nigdzie na tym świecie.
Więc szukam klucza do życia, co grą pozorów bywa,
I często zmienia zasady, kładąc pod nogi kłody.
Szukam więc klucza do zasad, by znaleźć do wyjścia drogi.

autor

miki2611

Napisany: 2016-05-05 Dodano: 2016-05-05 07:28:31

Ten wiersz przeczytano 671 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie