Słowa Lunatyczki...

~czasem smutek pozwala stworzyć nam coś dla nas wyjątkowego...~ - Ja... - Wam...

Kiedy niebo noc otula płaszczem swym wiem, że to za niedługo...
Za chwil kilka ujrzę Cię w dzień niewidzialny przyjacielu.
Odsłonisz oblicze swe ujawniając światu istnienie Twe...
Powrócisz jak co noc, złotą czaszę wyłaniając swą z której srebro kapie na przestworza ziemi.
Okna obdarujesz błyszczącym złotem, a piękno Twe obudzi mnie...
Oboje smętni nocą, zadumani, zatroskani właściwie w ciągu dnia niezauwżani - spotkamy się.
I w bajecznym świecie tym pogrążymy się, na turkusowym balkonie pękatym - ale nic poza tym, nie uczynimy by dotknąc się bo tego zrobić nie da się.
Mimo to na poręczy stanę, wznosząc dłonie ku górze i błagać Cię będę byś zabrał mnie do siebie.
Dziś mam wrażenie, że maskę założyłeś zbyt bladą, jednak urok Twój wciąż onieśmiela mnie.
Rozpaczą sięgam gwiazd, ale to i tak za daleko od Ciebie...
Jednym z promieni swych otuiłeś mnie i teraz lepiej czuję się...
Wiem, że na Ciebie liczyć tylko mogę, a Ty lśnisz tam w górze malejąc nad mym okiem zapłakany... Lecz czas rozstania nadszedł już. Wróg Twój zniewala Cię, znikasz, robisz coraz bledszy się... Smutek serce ściska me, ale wiem, że za godzin parę ujrzę znowu Cię.
Słońce wschodzi... Noc odchodzi...
A z nią KSIĘŻYCU Ty...

06.11.2005r 11:24 s:39....... :(

autor

belligerent_ona

Napisany: 2005-11-06 Dodano: 2005-11-06 20:33:33

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie