Słowa na dłoni

Byłaś pierwszą, której zacząłem pisać słowa na dłoni
bo nie miałem odwagi ich wypowiedzieć.
Bałem się, że gdy mnie usłyszysz znikniesz wraz z nimi
tam gdzie swój odpoczynek odnajduje wiatr.

Serce moje było wzburzone, kiedy na Ciebie patrzyłem
niczym samotna łódź na morzu w czasie sztormu,
nie myśląca o spokoju, lądzie, wytchnieniu.
Kochająca ten szaleńczy żywioł mimo, że mógł ją zniszczyć.

Nigdy nie miałem odwagi pokazywać Ci tej dłoni,
choć czasem było tam napisane zwykłe "Hej"
ale niekiedy pisałem na niej całe zdania.
Bo serce, które dyktowało słowa, zawsze miało Ci coś do powiedzenia.

W końcu zniknęła twoja fizyczność,
a wraz z nią znikała powoli moja nieśmiałość.
Kiedy odeszłaś wiele razy jeszcze pisałem słowa na dłoni
i miałem odwagę je pokazać,
brakowało im tylko zapachu marzeń o Tobie

Czas w końcu starł i słowa z mych dłoni
Lecz nie jest ona do końca czysta
Zostało na niej tylko dwa zdania:
„Żegnaj”
„Kiedyś Cię zapomnę”

autor

utkanyzmarzenia

Napisany: 2014-09-14 Dodano: 2014-09-14 08:28:32

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie