Słowami białej róży...

Nie mogę zapomnieć,
że to wszystko jeszcze, jednak trwa.
Muszę pamiętać,
że wszystko co Nasze, największą wartość ma.
Nie zapominać, jak bardzo o to walczyłam.
Pamiętać, ile dla Ciebie poświęciłam.
I choć wiele straciłam, to zyskałam Ciebie,
Twoje serce i miejsce przy Tobie, w niebie.
Sama nie wiem już co robię,
czemu walczę, męczę i łzami swe policzki skrobię.
To jest coś, czego opisać nie potrafię,
przez to, może nawet do nieba nie trafię.
Jak powiedzieć Ci, że Kocham,
a zarazem nienawidzę, kiedy me serce szlocha.
Znów noc nieprzespana,
znów poduszka zaplakana.
Ciągle jeszcze tego nie rozumiem,
ciągle w Twoim świecie się gubię.
CHciałabym dziś zmienić Nas,
by przyzwyczaić do Nas świat.
Lecz tylko jedno pozostaje mi dziś zrobić.
I zrobię to napewno, by już łzy żadnej nie uronić.

Zacisnę dłonie na łodydze białej róży.
Krwią własną na ścianie wypisze, wysiłkiem niedużym.
Że Kocham Ciebie i z Tobą bycie,
a za nic mam, samotnicy życie.
Słowami róży białej,
opowiem jak podczas wielkiego uczucia,
drży serce dziewczynki małej...

autor

anniss

Napisany: 2006-11-19 Dodano: 2006-11-19 21:03:22

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie