Słowo

Podaruj mi słowo, Boże, jedno słowo mi daj!
To, które wskaże mi biblijny raj.
Miast na krzyżu umierać, wstań!
I prowadź przez górską świata grań!

Znów topię się w ciszy nieznośnej
Pytań, wołania, myśli niespokojnej.
Zamknięty w czterech płaczu ścianach,
Szatańskie pomysły na jutro mam w planach.

Przychodzę do Ciebie przepraszać, powstawać,
Na nowo do boju o nieosiągalne stawać,
Rozdarty jak przybytku zasłona na dwoje
Między świata doczesnego i nieba podwoje.

Ty ciągle milczysz bez znaku, bez słowa,
Choć słowo dałeś, że żaden włos się nie uchowa
Na mojej głowie niepoliczony. Ja wciąż wołam
I wierzę, i pytam: po coś mnie powołał?!

Ja pragnę ujrzeć, że jesteś, pewności,
Bo moja wiara rodzi wątpliwości.
Gdybyś choć moje imię wyrzekł z krzyża...
Bez słowa, Panie, znowu Cię przyzywam...

autor

Nemo

Napisany: 2007-12-09 Dodano: 2007-12-10 16:26:12

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie