Ślub...wiecznej przyjaźni.

Przyrzekliśmy sobie wieczną przyjaźń...Gregorku...

Skały będą świadkami.
Mendelsona wiatr zaśpiewa.
Echo śluby hen zaniesie.
Zaszumią cichutko drzewa.

Czas się na chwilę zatrzyma.
Sekrety ziemia pochłonie.
Powędrują w świat marzeń
splecione miłością dłonie.

Wydarzyło się to naprawde 23 września 2002 roku w ruinach zamku w Olsztynie koło Częstochowy...Jest to dla mnie szczególne miejsce...

autor

Jolcia

Napisany: 2002-09-23 Dodano: 2006-03-17 21:19:18

Ten wiersz przeczytano 1026 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie