ŚLUNSKE ŁOBROZKI
Jes sam ino tako szpica
na dekli Rybnichckej Wyszki
kera się Ramżula mienuje
a mo buczinowe lica
downymi cajty co boły ciynżky
niejedyn rubaszyc se gonioł a hasał
teroski jyno tukej stoi radar Dopplera
kery na łobłoky sznypuje bez marasa
a pierzynska pogoda nico mu doszkiera
podziewo se na Wielkie Rudy cysterskich
braci
na całe ty piykne ślunske landy
jo soma się oszkliwom i trocha bych była
łonacyć
wszyckich „goroli” kere, godojom – „Śląsk
czarny”
przeca je gryfny a cołki farbiaty
Ponboczek w geszenku zelyń nom doł
tukej rosnum chebzie a roztomaite kwioty
wiera co Bóg Ślonskowi barzo pszoł
J.G.
Komentarze (10)
wielki pluuuuus za wysiłek włożony w tekst :)
Pięknie i gwarowo. Jak widzę i Ty z moich okolic,
pozdrawiam :)
Piękny obraz namalowałaś Jadwigo w gwarze śląskiej.
:) Ja pochodzę z Gliwic.
Pozdrawiam najserdeczniej :)
Pozdrowiom ze Chorzowa. Piyknie.
alż Ślnunsk zadymiuny
przez gryfiny
co som wolne
niczym górolki
zostały same skarady w:)
Fajny wiersz.
Pozdrawiam również ze Śląska:)
Cieplutki wiersz :) Pozdrawiam serdecznie +++
Mieszkam na Śląsku, a chociażem
gorol, to rozumiem każde słowo
tego tekstu i lubię tę mowę, ale
tylko wtedy, kiedy mówią
rodowici Ślązacy. Jak wynika
z tekstu, wiersz dotyczy okolic
rybnika, gdzie język śląski
różni się nieco od tego
w obrębie Katowic.
Miłego dnia.
No przecież że nie czarny :) ale język... Ciężko się
czyta ale bardzo fsjnie że piszesz po Śląsku :) :)
Pozdrawiam :*)
fajne pozdrawiam