Smak łez
Czasami czyn,który przynosi godzinę szczęścia, okupowany jest latami cierpienia.
Krzywd w moim sercu tak wiele
rodzina jest obca nie mówiac
kim są Ci "wierni" przyjaciele?
jeszcze niedawno wierzyłam w cuda
Dziś już wiem , że to sie nie uda
Zabrałam torbe , poszłam tam
teraz zroumiesz co straciłeś
Zobaczysz jak to jest gdy
kochana osoba odchodzi w dal
Zobaczysz jaka naprawde byłam
co ci ofiarować chciałam
swe serce na dłoni podałam
i co w zamian dostałam?
Ból tęsknote i smak łez
karmiły mnie bym mogła
przetrwać kolejny dzień..
i zobaczyć jak odchodzisz w cień
Dusza nie znałaby tęczy, gdyby oczy nie znały łez.
autor
kropla-rosy
Dodano: 2008-12-02 14:48:53
Ten wiersz przeczytano 588 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Człowiek całe życie uczy się na błędach, krzywdząc
przez to innych-lecz czasami potrzebujemy czasu by
wszystko zrozumieć. Pamiętaj jednak, że dwa razy tego
samego błędu już się nie popełni. Dlatego warto
wierzyć
Milosc ma rozne oblicza, nie zmusimy nikogo by
odwzajemnial milosc i to jest wlasnie tragedia
miloaci. Mysle, ze dobrze zrobilas odchodzac, lepiej
zapomniec, poskladac serce. Podoba mi sie wiersz.
Pozdrawiam.
Może zrozumie, może nie... ale warto, żeby pomyślał...
Dopiero kiedy traci sie wazna osobe w pełni można
docenic kim dla nas była. On doceni na pewno ale
ciebie już nie ma...
Watpie zeby docenil twoja strate,choc bardzo by mu sie
to przydalo,olus taki ze to ty odpoczniesz ale czy
ulzysz sercu? ladny wiersz
Ciężko jest żegnać i być żegnanym/ną. Mimo tylu słów
pozostaje zawsze pustka którą ciężko jest wypełnić
smutny wiersz wzruszyl mnie prostota i szczeroscia
slow masz moja lezke:)