Smak niezwykłości!

Dla wszystkich, którzy nie boją się miłości:)

Spostrzegłem jak przy pałacu siedzi rozmarzona dziewczyna
Jej oczy pełne wdzięku
Jej włosy olśniewały blaskiem...
Była szczęśliwa...

Ja marny chłopak, miejscowy dostawca pieczywa...
Spoglądałem w jej stronę..
Ponoć Helena się zwała...

Najpiękniejsza z kobiet...

Marzyłem o jej uśmiechu w moją stronę...
Marzyłem o spojrzeniu w którym się ,,ubiorę”
Marzyłem o życiu takim jak miała...

Szlachty pełny pałac...
Rydwanów dwór zajęty..
Korona złota na głowie była...

Lecz dziewczyna o jednym śniła...


Pragnęła ciszy i spokoju...
Nie chciała bogactwa ni sławy nie chciała...
Była jak zaklęta i od bogatego życia uleciała...

W swym świecie dostrzegła chłopca,
Który jak balsam na jej niechęć działał
Wzięła chłopca za rękę i z nim odjechała...

Oboje uzupełnili się wzajemnie
Miłością, która nie sprawdziła się daremnie...
Kochali się oboje, w historii zapisano o nich różne zwoje...
Miłość była wierna i oddana...
Służyli sobie wzajemnie , jako najpiękniejsza para...

autor

karmelka1987

Napisany: 2007-05-17 Dodano: 2007-05-17 06:28:33

Ten wiersz przeczytano 831 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Obrazkowy Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie