smak obietnicy

Poznać smak i kochać go, kochać na zawsze
To tak jak z tobą, też cię poznałem i równie długo kochać będę
Po wieki, po za krawędź pamięci, ponad góry najwyższe
Aż o miłości tej śpiewać będą pieśni, napiszą niejedną legendę
Niechaj przepadnę w najgłębsze czeluści ciemności jak kłamię
Niech mnie pochłonie najgłębsze morze zakute lodem
Prędzej spłonę na stosie bólu niż obietnicę złamię
Bo ty jesteś mym pokarmem i jesteś moim głodem

autor

nicość

Napisany: 2004-11-09 Dodano: 2004-11-16 00:14:03

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie