Smerfne życie

W smerfnej stolicy, na smerfnej ulicy, stoi dom biały i duży,
Pod smerfnym domem, dużo jest ludzi, gdy coś za bardzo ich wkurzy.
W tym dużym domu jest dużo miejsca dla sejmo-smerfów wesołych,
Dobrze się bawią gdy ludzi grabią, nie ma tu miejsca dla gołych.

Gdy sejmo-smerfy bardzo się nudzą, zawsze wymyślą przewały,
Które ich papa-sejm-smerf JarMały nada nazwę uchwały.
W przypływie radości zmyślają mądrości że wokół wszyscy się śmieją,
Jedynie poddani, głupi poddani, żyją tragiczną nadzieją.

Gdy euro-smerf-senior MaciekOlbrzymek swoją teorię wyłożył,
Swoich poddanych, głupich poddanych, na obie łopatki rozłożył.
Jego synalek, smerf-RomuśBrzydalek do nauki wtyka paluchy,
Że nawet najmłodsi jego poddani ze śmiechu trzymają brzuchy.

Mamy sejm-smerfa PrzemysiaGosia co chce się w historii zapisać
Bo super-turbo pojazd na szynach w Mysiej Wólce chce witać.
Chwała mu za to! Pójdzie do nieba! Wszak takich czynów nam trzeba,
By mieli poddani, głupi poddani, czym stąd wyjeżdżać. Dla chleba.

Po korytarzach biega Rokitek, sejmo-smerf bardzo zażyły,
Temu niedawno z jakiejś przyczyny, partie się popieprzyły,
Przez co szefowi, smerfo-Donkowi daje powody pomału,
I doprowadza platfo-sejm-smerfy do nieuchronnego zawału.

Dużo tych smerfów, chudych i grubych, bawi się w swoich ławeczkach,
Lecz oni zawsze dobrze się czują w swych dobrze skrojonych porteczkach.
Mnie tam brakuje tak podobnego do reszty smerfów oblicza-
Nowego sejmo-mądrali. Smerfusia-Krzysia. Krzysia Kononowicza.

Krzysia, za Krzysia bardzo przepraszam. Jest Bogu ducha winien. Ale skoro wpisał się w historię ... A ci, co go wylansowali - powinni siedzieć!

autor

Krystyna

Napisany: 2006-11-29 Dodano: 2006-11-30 00:31:23

Ten wiersz przeczytano 889 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie