SMIERC

Dla mnie samej

Oto chwila
przed ktora nikt
nieucieknie

Smierc

Jak to jest nikt niewie
Trzeba do gory
swe oczy wzniesc

Smierc

Za tym podazac musimy
Dlatego swe rece wznosimy
Wstajemy pocichu
Aby bolu niezagluszac
Lapiemy oddech
Aby moc sie poruszac

Smierc

W to wszystko
Nauczyc sie by uwierzyc
bardzo trudno bylo

Rozumie to
tylko ten
Kto widzal twarz
w ktorej zycie sie nagle
skonczylo!!!

Bo widzialam...

autor

(nie?)szczesliwa

Dodano: 2005-08-13 10:46:59

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie