Śmierć
pokładam ufność w śmierci
tylko ona ocali nas od przegranej walki
z bolącym życiem
przyznaję rację
widzę wszystko w ciemnych barwach
moje widzenie jest niestety szersze
dookoła przeszłość
pod stopami ludzkie historie
na barkach własna nieprzytomna dusza
tęczowy wszechświat obecny
jedynie w kreskówkach
manipulacja telewizyjno-książkowa
rozmowa z człowiekiem
lektura pamiętnika
mój sposób na ulgę
niebo nocą wygląda wyraźniej
pokładam ufność w śmierci
na życiu nie mogę polegać
to niebo ozdobione gwiezdnym kolażem
sprzyja mojej wędrówce
Klaudia Gasztold
Komentarze (3)
Mocny wymowny wiersz:)pozdrawiam cieplutko:)
Bardzo wymowny wiersz, na trudny temat, pozdrawiam
serdecznie :)
Śmierć to pocieszycielka strapionych dusz, a ja w
sercu noszę wesolutki róż... :)