Śmierć, cmentarz i Obserwatorzy...

I przyszła Śmierć na cmentarz,
majestatycznie zagarnęła poły płaszcza
to drzewa ukłonem głębokim ją witają,
pod jej stopy, swe ostatnie płatki złota rzucając.

Popatrzyła na swe owieczki
w Ziemi uśpione,
na kwiaty,
na znicze,
na kolorowe płomyki ciepła, pośród mokrych grudek zimnej ziemi skryte.

Przechodziła obok ludzi,
w obłudzie swej cześć zmarłym
oddających,
choć sama często tu bywała,
niewielu z nich kojarzyła, chyba tylko raz w roku.

Zaraz za nią, przyszli
poeci
alchemicy
antykwariusze
- Obserwatorzy gwiazd.

Oni jako jedyni ją wyczuli, głębokim oddechem ją pozdrawiając,
choć nadal żyli, była im bliska na swój sposób.
Nie bali się jej, lecz poznać i zrozumieć próbowali.

Ich serca stanęły na widok ogników tysięcy dusz, mrok kruszących.
Pamięć przypomniała sobie o zmarłych, jedną noc królując.

I stali tam, pośród umarłych,
osamotnieni pośrodku tłumu ludzi, mając za jedyną towarzyszkę
Śmierć życzliwą.
Obserwowali gwiazdy a gwiazdy obserwowały ich.

1 listopada Rzeszów godz. 20:38 Cmentarz Wilkowyja

autor

czlowiek we mgle

Dodano: 2008-11-03 15:40:20

Ten wiersz przeczytano 770 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie