Śmierć - jak to bardzo boli...

W domu grobowa cisza
Choć ludzi tłum - nikt nie odzywa się
Mieszczą się w jednym pokoju wycierając łzy
Ktoś odszedł - wiem...
Ubrałam się w czerń i ze spuszczoną głową zaczęłam iść.
Przekraczając próg pokoju zobaczyłam twarz
Bladą,ale uśmiechniętą
Usta sine i zimne
W oczach pojawiły się łzy
Znana mi osoba odeszła...
W sercu ból
W oczach łzy
W dłoni list...
Nie zwracając uwagi na otaczających mnie ludzi zaczęłam iść w stronę trumny
Na chwilę spuściłam głowę
Gdy ją podniosłam spojrzałam na zamknięte oczy...
Tak bardzo wtedy chciałam ,żeby otworzyły się
Podniosłam po chwili rękę w stronę ciała
Z drugiej ręki wypadł list - nie zauważyłam nawet tego
Zawsze bałam się ludzi, którzy zasnęli głębokim snem
Lecz teraz nie czułam żadnego strachu...
Choć łzy nie pozwoliły spokojnie patrzeć na twarz spuściłam głowę i...
I w tym samym momencie położyłam rękę na złożone do modlitwy ręce...
Trzymając zimne dłonie Kochałam coraz bardziej
Coraz mocniej chciałam przywrócić życie...
Gdy znów podniosłam wzrok
Udało mi się wypowiedzieć dwa słowa : KOCHAM CIĘ!
I pocałowałam zimne i sine usta...
Przyszedł ksiądz a ja...
Ja nadal trzymałam dłonie tak bardzo chłodne
Zamykając trumnę - patrzyłam na jego uśmiech i płakałam
Ktoś przytulił mnie - nawet nie wiem kto to był też miał w oczach łzy!
Spuściwszy głowę zobaczyłam białą kopertę zaadresowaną do kogoś mi bardzo bliskiego...
Wszyscy wyszli - zostałam sama
Gdy wzięłam list do ręki wybiegłam
Pobiegłam do rzeki, tam znalazłam butelkę
Wsunęłam list i...
Rzuciłam ją w dal...
Powiedziałam tylko:
Żegnaj ukochany ,kiedyś napewno się spotkamy!
Choć minęło już sporo czasu
Nadal żyję tamtym dniem...
Pokochałam kogoś już na zawsze
Lecz
Nie wiedziałam, że odejdzie tak szybko!

autor

Bunia 15

Napisany: 2007-01-04 Dodano: 2007-01-07 22:08:28

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie