Śmierć Królowej Śniegu
wszystkim, którym zima dała się we znaki
Serce z porcelany
szklane sny
pałac szybami okalany
kryształowe łzy
dusza zamarznięta
z sopli lodu korona
Śniegu Królowa przeklęta
niech kona
ciało z wiatru i mrozu
wzrok szalonej wietrznicy
cienie u powozu
bronią swej oblubienicy
twarz w grymasie lodem skuta
kostuchy narzeczona
w arteriach krew zatruta
niech kona
z płatków śniegu bielistych
pozakładała sidła
drwiąc uśmiechem perlistym
z tych co umarli z zimna
mordercze zamrożone szpony
wyjałowione łona
stwór złem ochrzczony
niech kona
patronka załamań, odmrożeń
dumna matrona
diablica wśród boskich stworzeń
niech kona
tańczyła na lodu tafli
słońce odbiło się jak od lustra
jej własny żywioł z niej zakpił
została po niej pustka
pod pałacem z lodu
promieniem słońca ugodzona
Królowa agonii i chłodu
niech kona
Komentarze (9)
Ja jak zwykle na przekór :) Mam bardzo czułe
serduszko. A mnie się zrobiło trochę smutno, a mnie
biednej zimy żal, tylu przeciwko niej... ;( Wcale nie
jest taka zła, jak piszecie, wezmę ją dzisiaj w
obronę. To drogowcy znów nie nadążyli z odśnieżaniem,
to ludzie za bardzo się śpieszą i łamią kończyny na
zamarzniętych chodnikach, to jak zwykle oni nie
pozakładali czapek na głowy i narzekają, że zimno. A
jak wreszcie słońce przygrzeje, to oczywiście za
mokro, bo błoto i plucha. Ludziom nie dogodzi ;) Mimo
wszystko wiersz intrygujący zasługuje na ukłon z mojej
strony :) Pozdrawiam upalnie :)
ładny ...może lód zelżeje ...pozdrawiam ciepło
Tęsknił za nią nie będę! Pozdrawiam!
Owszem, jest klimat, wiersz zainteresował, tylko nie
wszędzie inwersje konieczne, jak np. tu "tańczyła na
lodu tafli". Dlaczego nie "na tafli lodu" ?
Zanim zginie przekleta niech oswobodzi Kaja i innych
chlopcow.Przepiekny,emocjonalny wiersz.+++
kryształowe łzy................ :)
witaj, niechaj odchodzi w spokoju.
ładny wiersz o królowej - zimie
pozdrawiam
Więc niech kona. Myślę, że wielu z nas jej nie lubi .
Co prawda w tym roku obchodzi się z nami łagodnie, ale
mimo wszystko nie byłoby bez niej smutno. Pozdrawiam:)
Uśmiercic Królową Śniegu to nie lada zadanie dla
poety. Świetnie! Powiało chłodem. Opis królowej robi
wrażenie i te motywy szkła i lodu nie tylko dają
niesamowite wizualne wrażenie, ale też obraz zimy
emocjonalnej. Królowa śniegu jako istota nieboska, bez
uczuc. Efekt osiągnięty. Brawo