śmierć kwiatu
przecież lepiej w domu
tu nie wieje wiatr
słońce cię nie spali
człowiek nie zadepcze...
więzienie z betonu
w wazonie dziś kwiat
cichutko się żali
o mijaniu szepcze
niesłyszalny pomruk
na okrutny świat -
najpiękniejsze brali -
zginą zawsze pierwsze
autor
soczewica
Dodano: 2008-08-31 11:59:21
Ten wiersz przeczytano 536 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Pozwolmy kwiatom kwitnac w ogrodzie
i cieszyc soba swiat,,,wcale nie myslimy, ze scinajac
je do wazonu - zadajemy im smierc...bardzo wymowny
wiersz.
To co dobre dla jednych nie zawsze przynosi szczecie
innym.
Myślę, że treść tego wiersza można odczytać w kilka
sposobów i zinterpretować na kilka sposobów. Puenta
jednak jest wymowna.
Prawo dżungli :) Pozdrawiam:)