Śmierć non-profit lub ryczałt...

na ścianie czyjegoś płaczu, obraz z martwą kobietą.
w tle. żywe, spłoszone czerwienie - woskowe świetliki,
na znak zgonów. o ironio. freak show, objazdowy cyrk,
z ziemistą cumą. kompresja, z kontrolowanym oddechem.

wypełnia próżnię ta zgniła zieleń. porosty z melodii,
cmentarne piosenki z grających szaf. precyzyjnie,
jak cięcie chirurga, łamie w pół ciszę. akord-żałobink.

swoim przybyciem deprawując ten spokój. wieczność,
jak dziecko szuka sposobu na przeżycie tej chwili.
posłuchaj sweety, to rodzaj odmawiania gleby,
litania różańcowa, boleśnie śmiertelna riwiera.

niczym depesza z wiadomością o jutrzejszej zbrodni.
nieuzasadnione trzy kwarty i stado migrujących kruków.
dopełniają obrazu, wędrowna blizna w okolicy skroni.

śmierć doskonale izoluje od ludzi. mieszając zmysły
gdy trzeba zagłodzić życiowy defetyzm. w ten sposób i
tylko jeden raz, zrzuca się płaszcz i bierze rewolwer.

obscenicznie celując w gardło.

autor

Kornelius

Dodano: 2010-05-21 02:24:48

Ten wiersz przeczytano 850 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie