Śmierć o poranku

Wstałam dzisiaj nie myśląc o Tobie,
Odrzuciłam ogromną poduszkę,
Chciałam słuchać misia, co on na to powie
Lecz on już opuścił łóżko,

Więc poszłam do lustra, aby pokazało,
Co myśli o nocy bezsennej,
Ale lustro dzisiaj nie myślało:
Pokazało mi taflę pustki bezdennej.

Nie wypowiedział się kubek i łyżka,
Choć je szalenie prosiłam,
A łyżka ta srebrna była mi tak bliska,
Więc kubkiem w ścianę rzuciłam.

A może Ciebie zapytam, kochany?
Co myślisz o mojej rozterce?
Wstałam dzisiaj sama, w ten piękny poranek,
No i w końcu pękło mi serce.

autor

sad_qeen

Dodano: 2011-03-02 19:07:00

Ten wiersz przeczytano 658 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie