Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Smierć i Wojna

Próbowałam ukazać to, co dzieje się teraz. Człowiek człowiekowi wilkiem

Stąpa.
Cichutko, słychać tylko tupot pantofelków,
Podwija swoją długą, piękna suknię,
Jej twarz jest taka pusta, blada i smutna,
Oczy błądzą po skalanej, czarnej ziemi,
Omija z gracją martwe ciała,
Leżące bezwładnie na nieczystej drodze,
Nogą popycha głowy, jakby szukała natchnienia,
Uśmiech na jej potępionej twarzy otwiera czerwone
Nienawistne oczy,
Za horyzontem dostrzega postać,
Skłania się lekko i dotyka kościstą, bladą dłonią,
Policzki nieznajomego, płonące żywym żarem.
Jego oczy stają się puste,
Pada, wśród setek innych,
Postać uśmiecha się lekko i odwraca,
Jej dłoń wędruje do dłoni drugiej postaci
wyłaniającej się zza chmur nieba,
Podają sobie rękę i odchodzą,
I tylko samotny kruk latający pod ciemnymi chmurami
Ponuro mruczy:
„Tak to jest, gdy wojna ze śmiercią się spotyka”

Amen...

autor

Adzika14

Dodano: 2007-07-03 13:19:34
Ten wiersz przeczytano 614 razy
Oddanych głosów: 1
Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Świat
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »