śmierć zabrała mi go...

Nikt idący po cienkiej linie,
nie zostawia za soba radości.
Codziennie nocą spędzając godzinę w łazience,
niszczy swoje ciało.
Trwoniąc łzy w poduszkę ucieka w głębie bólu.
Jeszcze chwila- spada- za chwilę będzie na dnie oceanu cierpień.
Już powoli obezwładniony w kruchy sen,
nie może poruszyć sie...
Jego dłonie zimne jak lód,
W jego oczach widać tylko strach,
Czuję ten straszny chłodny wiatr,
Zamykam oczy i bojąc się sie otworzyć zaczynam płakać.
Nie ma juz go, nie potrafiłam patrzeć jak umiera.
Tak bardzo pragnę być obok,
Tam gdzieś, gdzie on.
śmierć u mnie tak upragniona zabrała mi moje serce, szczęście, moja radość, ale zostawiła mnie...
Samotna wyspę, w oceanie łez.

autor

blackflower

Dodano: 2009-02-24 14:29:25

Ten wiersz przeczytano 1225 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie