O Śmierci!

O Śmierci! Wybawienie dusz!

Drogo najjaśniejsza!

Przyjacielu utrapionych!

Celu modlitw biczowanych przez Życie!

Jesteś Matką moją,

Czuje oddech Twoj na szyji,

Palce zimne ale delikatne.

Idziesz krok w krok za mna.



Dzięki za każdą leczniczą myśl

Słaną do skatowanej duszy, która tylko czeka

Na wieczne uzrowienie.



Chcialam wziąść ze sobą

To, co złaczy mnie z Tobą

Na zawsze.

Ale potrzebujesz czasu.

Chcesz, zebym posłuchała wiatru

Bo z jego szumem przemawiasz.



Ten chłód-to Ty,

Ta lekkośc-to Ty,

To piękno-to Ty,

Ta radość-to chwila w ktorej będziemy razem wirować wśród chmur.

"ŚmIeRĆ WspIeRa nAs myŚlĄ O nIej W kAżDyM CiErpiEnIu"

autor

rose of pain

Napisany: 2006-10-15 Dodano: 2006-10-19 18:02:24

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie