Śmierci!
W oryginale ten wiersz ma inne ułożenie linijek, wersów, słów co dodaje mu mroczności i jeszcze wiecej pesymizmu. Żałuję że nie da się go wyswietlić "poprwanie", cóż...życie.
Umrzeć, umrzeć
Teraz! Najlepszy nadszedł czas!
Zabij, zabij mnie już...
niech się nie męczę tak...
Niech w piersi mej otchłani
zanurzy się trucizny nóż
niech nie żyję
już...
Niech zasnę i
w snów przędzy
owinę się ciasno
i umrę,
tak! umrzeć
zasnąć!!!
Śmierci przybądź ku mnie i
w owych ludzi tłumie
wypatrz, porwij, zabierz...
Umrzeć...tak...właśnie
najlepiej w słodkim
śnie...
Śmierć słodka,
szybka...niech przyjdzie
i obejmie,
niech przyjdzie
będzie lepiej
spokój beze
mnie.
"ludziom depresyjnym"
Komentarze (5)
Tematyka ogólnie kontrastowa, rymy też Ci się udają.
:)
(Używaj max. jednego wykrzyknika, będzie mniej rażące.
:) )
Mowiąc szczerze, napisałam go w chwili silnego
zwatpienia, załamania i smutku- takie pisanie "W
afekcie":). Teraz jest juz b. dobrze:). dzięki za
komentarze i głosy:*
dobrze oddany stan depresji Z nią trzeba walczyć, bo
wzywa najgorsze- śmierć.Wiersz bardzo dobry wzrusza i
wstrząsa Pozdrawiam:)
Ostrożnie z tymi pragnieniami, niektóre mają to do
siebie, że się spełniają. A depresję można, a nawet
trzeba zwalczać. Także z pomocą specjalistów. Depresja
to straszna rzecz.
mocny dobry wiersz, pozdrawiam, chociaż wole wiersze
czytać o miłości , lecz sam piszę często o samotności,
pozdrawiam +