Śmiertelna walka

Stanąłem jak wryty nawet powieka tej cechy nabrała
On również nie syczał to on, czy ona, leży jak skała
Nie ruszam się, bo jeżeli przystąpię do walki z trucizną
Przegram, zginę w tych odmętach, widma śmierci nad głową wiszą

To trwa zbyt długo, ktoś musi zacząć walkę lub ustąpić z drogi
Czy on czy ona mają w zębach truciznę ja w tej materii w wiedzę ubogi
Niektóre są nam przyjazne gdy się je pogłaszcze w główkę łysą
Zamieniają się wtedy w kłębuszek, jak kłębek z wełny, nie syczą

Nie mogę trwać tak bez ruchu, byłem chwackim harcerzem
Podchodzę do potwora, które cielskiem swoim pod nogami leży
Bolesławie, ty ślepcze ty w biologii niedouczony dwójkarz *
Przed tobą tchórzu, pyskaczu, to lezący w trawie brązowy konar

*gdy mnie biologii uczono – ocena dwa – to była pała
Po co to oni zmienili, dziś moi wnukowie przynoszą do domu dwóje
a ja im dziadyga jeszcze gratuluje

Autor :slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2013-10-24 Dodano: 2013-10-24 06:18:41

Ten wiersz przeczytano 771 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie