Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Smocze łuski

Rozgoryczonym, którzy swoje lęki, rozczarowania i problemy toksycznie przelewają na innych... niech i dla nich zaświeci słońce... Moim wrogom...

Zapach jesieni
Oddech głęboki
Spokojne milczenia potoki
Księżyc swawolnie się mieni

Świetlisty mrok
Suchuteńki kącik oka
Przestrzeń ukołysana, szeroka
Wzruszony potulny smok

Opuchnięte oczy
Ach! Eustachy kochany!
Już nie musisz być zapłakany
Teraz już zwiewnie kroczy

Zdarłeś bransoletę goryczy
Ukojenie poranionej duszy
Cisza niepokój ogłuszy
Teraz ulga, zaznasz słodyczy

Teraz złotem twoje serce
Odzyskałeś coś stracił
Duch się znacząco wzbogacił
Nie pytaj o więcej

Nie zioniesz jadem
Nie jesteś już złośliwym gadem
Teraz potrafisz być człowiekowi bratem
Żyjesz w zgodzie z samym sobą i ze światem

Pisałam wieczorem w pociągu wspominając "Opowieści z Narnii" ("Podróż Wędrowca do świtu"), choć dość dawno czytałam. W każdym z nas jest taki egoista Eustachy...

autor

olartystka

Dodano: 2007-02-09 11:42:50
Ten wiersz przeczytano 416 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »