Smozapłon
2009-02-12
Przesiadam się z życia
w biegu
Stacja, peron, postój
zakazany owoc
Nałóg, miłość, zdrada
droga zapomnienia
Każdy nowy pojazd
to ślad ukojenia
Nie dla mnie uczucie
Nie mi to oceniać
Na każdym przystanku
są ślady zniszczenia
Naucz mnie kochać...
autor
Motylekania1
Dodano: 2009-02-12 10:10:29
Ten wiersz przeczytano 672 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Jak długo chcesz sie przesiadać?
Miłości , kochania trzeba się uczyć. To też jest nauka
"Stacja, peron, postój
zakazany owoc" tylko po co te ślady zniszczenia.
Ciągłe i nieustanne poszukiwanie ....i chyba brak
wiary ,że jeszcze można umieć ...kochać ...skoro każde
nowe uczucie ...spala się .
Twój wiersz przypomina mi samą siebie....
Wiersz naprawdę oddaje przekaz :)
Zajrzałaś do mnie i dzięki temu mogłam przeczytać Twój
wspaniały wiersz. Piękny jest, jestem zachwycona.