Smrek
Wiek cały stoi w tym zrębie,
Przepiękną ma z igieł koronę,
W strumienia przygląda się głębi,
Jakby chciał iść w jego stronę.
Korzenie wrośnięte w skałę,
Solidne mu dają oparcie,
Nie straszne mu rwące fale,
Co biją o brzegi uparcie.
W potoku ma wody do syta,
Nigdy nie zaznał pragnienia,
Bo rosnąc tak blisko koryta,
Poidła swojego nie zmienia.
Zazdroszczą mu limbie karły,
Co w wyższych partiach rosną,
Chętnie by stąd go wyparły,
By stać się prawdziwą sosną.
Gdy idą tędy przybysze,
On dumnie pnie się do góry,
Wiatr szumiąc gałęzie kołysze,
Smrek czubem dosięga chmury,
autor
jarmolstan
Dodano: 2009-02-24 08:58:01
Ten wiersz przeczytano 1544 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
podoba mi się kompozycja myśli zawartych
w opisie zjawiska przyrodniczego w wierszu
Jeden świerk a jk pięknie można go opisać. Brawo.
Jak gdyby chciał w (jegoiść) stronę. osobno.
Wiek cały stoi - na tym zrębie,- 9
Przepiękną - ma z igieł - koronę,- 9
W strumienia - spogląda głębię,- 8
Jak gdyby - chciał w jego - iść stronę.-9
Korzenie - wrośnięte - w skale, - 8
Dają mu - mocne - oparcie,- 8
Nie straszne - mu żadne - fale,-8
Co biją - z łoskotem - uparcie.-9
I tak dalej..........
Dalej mi się nie chce wyliczać
super opis przyrody:)))poz.
Pięknie i obrazowo - oj od koryta to trudno się
oderwać -pozdrawiam!
Pięknie piszesz o świerku a zasługuję on na uwagę, bo
może ekstremalnych warunkach służyć jako źródło
pokarmu:)))
jak zwykle świetny wiersz;) bardzo plastyczny,czytając
go poczułam się jakby ten smrek wyrastał przed moimi
oczami;) gratuluję;)
Wszyscy napisali w swoich komentarzach to co ja
chcialam dodac,wiec czy potrzeba wiecej slow?:)
Smrek - (Świerk w gwarze góralskiej)W Twoim wierszu
jest bardzo dumny i patrzy na wszystkich z góry.Ładnie
gratuluje.Pozdrawiam
Podoba mi się twój smrek, jest bardzo dostojny i
ładnie wzrasta.
Jak to w życiu warunki często warunkują jak daleko
zajdziemy - niestety. Wiersz piękny i wymowny.
Pozdrawiam
Jest coś majestatycznego w strzelistym świerku, cos z
magii zakletego wedrowca...
Pieknie to oddałeś słowem.
Pięknie o sośnie, rośnie nawet w złych warunkach i
śmiga w górę.
...kocham smreki i jodły ten Twój wierszowy jest
piękny i zdrowy..ale zaatakowały korniki.. i te moje
umierają mimo tego że, rosną nad potokiem...a te w
górach sięgają nieba...piękny wiersz...
Piękny opis i w dobrej formie.
Tylko zmieniłabym "...jak gdyby chciał w jego iść
stronę"- bo u Ciebie rytm mi sie zburzył :)
.Pozdrawiam