Smuga
tytułowa smuga to smuga kondensacyjna z odrzutowca:)
Warkocz puszysty
niebo rozdziela
jak pejzażysty
blada pastela
jak błyskawica
lecz bez hałasu
w blasku księżyca
po linii czasu
gdzieś w tej przestrzeni
mknie zagubiona
jak w kraju cieni
bezkresna zona
jak pluton o świcie
wysyła swe szpony
odbiera życie
posyła gromy
bezkresna wstęga
milcząca, ponura
w niebieskich kręgach
w pierzastych chmurach
choć droga długa
na koniec świata
pędzi ta smuga –
- strzała skrzydlata.
napisany w Suchej na Pomorzu
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.