smuga
to że się prawie nie odzywasz
i więzisz słowa gdzieś w żołądku
a mimochodem tylko rzucisz
naprawdę jest w porządku
że się przemykasz ciągle obok
cieniami kładziesz na poduszkę
przewracasz smutki z boku na bok
ustami ledwo muśniesz
i wzrok odwracasz przyłapany
na tym jak myśli bujasz w chmurach
zrozumieć pragnę lecz nie umiem
zwątpienia w sercu smuga
Komentarze (25)
:)
Re: Polak patriota - szkoda, że zabrakło słów...
Ale jest. I ta obecność ma znaczenie, wierz mi..
.....
Stajenny Jurek
Ze dwie sylaby w siódmym wersie bym dołożyła, żeby
forma treści nie podkładała nóg :). Pięknie piszesz o
tej milczącej przyjaźni, która przed miłością ma coś
do ukrycia. Może czasem warto zaproponować herbatkę
albo lampkę wina i pomilczeć :).
Smutno, szczególnie w drugiej strofie dla mnie.
Pozdrawiam :)
nasze dusze pokręcone,ukłony
/ 12:40 / smutny - choć pięknie napisany :), na smugę
dobry jest sen, a potem szczera rozmowa i analiza -
przy dobrej herbacie :), Pozdrawiam
Ja myślę, że to jesienna melancholia, też mnie
odwiedza. Dobranoc
Zwątpienie, bolesny temat, ładnie oddałaś klimat...
Może to tylko jesienna melancholia, albo chwilowa
niedyspozycja. Pozdrawiam cieplutko.
Nie wątp. Niektórzy tak mają
Dla mnie tylko trzeci od końca brzmi jakoś nie tak.
Tekst przemawia do mnie z drugiej strony, ale ja
jestem pokręcony :-) :-) :-)
Dla mnie - super
Miłego...
To wina pogody, od tego chłodu i słoty człek nie ma na
nic ochoty, pozdrawiam:))
Dobrze opisany proces oddalania się od siebie. Smutne
to.
Na miejscu autorki przemyślałabym
drugi i czwarty wers A może to tylko mi kojarzy się
ten rym z reklamą Ranigastu:
"Już w porządku mój żołądku".
Miłego dnia.