Smutek
Chmury rozchodzą sie
burza sie już skończyla
pozostaje tylko, lepki, brudny deszcz
który daje życie
tysiącą serc posianych na dywanie
pytaja gdzie jest ogrodnik
słychać tylko echo kroków
kroków deszczu z nieba
deszczu życia, cierpienia
teskony i bolu
autor
Agusia panda
Dodano: 2006-06-22 20:26:24
Ten wiersz przeczytano 673 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.