Smutek
Szarośc dnia męczy, rozprasza
Deszcz spływa strugami po oknach
Smutek do siebie zaprasza
Do środka...
Za Tobą stoi ból,
Obok widać cierpienie
Jedna z życiowych ról
W niej ważne przebaczenie.
Nie znajdziesz, gościu radości w tym
dziele
Za dużo tu smutków i łez
Nawet deszcze płacze, bólu za wiele
I mnie...
Nadziei nie ma już śladu
Szczęście pokonał strach
Nie znajdziesz w tym wierszu ładu
Jak w snach...
...bezustanna walka o przegraną...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.