SMUTEK
Siedzę na parapecie okna,
Patrzę na krople deszczu
Spływające strugami po szybie,
Spoglądam na przechadzających się
Ludzi pod parasolami.
Ogarnia mnie znowu smutek,
Znowu zaczynam myśleć rozpamiętywać
Wszystko, co było, co jest i to, co
będzie...
KONIEC..........
autor
Igness
Dodano: 2004-08-14 21:59:48
Ten wiersz przeczytano 607 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.