Smutek

"Nie ma dotkliwszej boleści, niźli dni szczęścia wspominać w niedoli."

Naprawdę już nie wiem kim jestem i co dla kogoś znaczę
Pozostały mi tylko smutek, łzy, tęsknota i zranione serce które z bólu kołacze
Bo pomimo tego, że jest wielkie i ma w sobie tyle miłości
To jest skazane na trwanie w samotności,
ponieważ jest tak niechciane jak ja.

Kim jestem? Nie potrafię odnaleźć siebie
Więc sama już naprawdę nie wiem.
Pragnę tylko odrobinę ciepła i miłości.
Czy pragnę zbyt wiele by uciec od samotności?
Żyję tylko moimi pięknymi wspomnieniami
I nie oddam ich nikomu, za żadne skarby za nic!
Niczego nie pragnę więcej jak przeżyć te chwile raz jeszcze!

Człowiek ma dar kochania, lecz także dar cierpienia.

autor

Smutniutka

Napisany: 2005-07-06 Dodano: 2007-01-28 09:39:41

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie