Smutek

podświadomie ranisz
i nie masz pojęcia
jak bardzo boli słowo

rzucone przed siebie jak na wiatr
mimo jego podmuchu,
ono nie ginie w pamięci...

nie potrafisz zrozumieć
nie próbujesz
siła bezsilności straszliwie przytłacza
a ja jestem jedynie samotnym, białym żaglem

dryfuję na wodach przeznaczenia
staram się poskładać w jedną całość
uporządkować moje myśli
wyrzucić żal z serca

jestem
samotnym białym żaglem
poddanym łasce i nie łasce losu

i choć w wierze odnajduję moją siłę
bardzo łatwo jest mnie roztrzaskać
na kawałki

kiedy do tego dochodzi
bardzo trudno jest
posklejać wszystkie elementy
z powrotem

autor

lasthope

Napisany: 2016-11-11 Dodano: 2016-11-11 21:59:23

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie