Smutek

moim Przyjaciołom

Smutek. W pytaniach bez odpowiedzi
niepewność – uczucie najstraszniejsze.
Prawda, że diabeł w szczegółach siedzi
– głupstwa niszczą co mam najcenniejsze.

Słowa, niegdyś wielkiej wagi – milkną,
zagłuszone ludzkim „ja” bez sensu;
zostają niedomówienia tylko
– początki samotności tak często.

Kim jestem? Nie wiem już, zagubiony
u siebie... Szlak jeden jeszcze znany:
tylko wtedy mogę być zraniony,
kiedy kocham i jestem kochany.

---- ---- ----

Lecz zaraz gdy zrzucę dumy szaty,
serce otworzę na głos znajomy:
radość powraca – znów widzę kwiaty
miłości, na nowo rozkwitnione.


maj 2003

autor

łosiek

Dodano: 2005-01-11 23:45:59

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie