smutek ....

pamiętam dobrze dziecięce marzenia
to było tak dawno
do dziś tylko wspomnienia
jak szkło rozsypało się na miliony kruszynek

jedna chwila i wszystko tak nagle sie zmienia
odchodzą nasze dojrzałe marzenia
chcąc szczęścia, miłości
giniemy sami chcąc tak wiele i ciągle więcej

zostaje tylko nadzieja
która siedzi w kącie i szydzi
widząc pobożne błagania
prośby takich naiwniaków jak ja ;(

czemu jest tak jak nie powinno ...

autor

P@tisonk@

Napisany: 2007-06-18 Dodano: 2007-06-18 21:32:39

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie