SMUTEK JAK RAK
Smutek jak rak
pożera bez zapowiedzi
atakuje zmysły
paraliżuje rytm serca
Droga bez drogowskazów
autostrada do nikąd
myśli jak kołowrotek pijanego rybaka
Tęsknota betonowy głaz smutku
zimny i tak bardzo odległy sercu
Łzy małe kropelki żalu
pukają w głąb duszy
w ciemną krainę marzeń
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2009-10-05 09:20:28
Ten wiersz przeczytano 678 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
nie ma nic gorszego od samotności...wiersz fajny w
odbiorze...pozdrawiam
I taki jest ten smutek zniewala kurczy
straszy....pożera..... Aniu dobrze to ujmujesz w
swoich wersach...pozdrawiam..
zatytułowałabym: 'smutek jak ten co tyłem' rak w
tytule brzmi trywialnie a wiersz jest niezły.
pozdrawiam ciepło :)
Smutek pożera i drąży , dobrze opisałaś i porównałaś
go z rakiem .
Bardzo ładnie dobrane metafory na określenie smutku. I
faktem jest, że marzenia, które nie mogą się spełnić
bolą najmocniej. Bez marzeń jednak życie nie mogłoby
istrnieć, a niespełnienia też są wiedzą, lecz by to
dostrzec nieraz musimy przejsć przez okres
"oczyszczającego" smutku.
Bardzo smutna jest samotność i tak jak napisałaś
''Smutek jak rak
pożera bez zapowiedzi''...