smutek łamany przez radość

lubię gdy smutno
bo co
bo nie można
nie boje się załamać

po prostu wielkie nie
a co przecież mogę

nie zabronisz mi być
nieszczęśliwym

jasne mogę wszystko

chodź na parapecie stoi
kieliszek

sprawie że dzień zniknie
jak poranna rosa
będę tylko ja
i
melancholia

radość musisz mieć
dobrą wymówkę
by napełnić kubek
poranną kawą

kochanie bez Ciebie
nie można
być złamasem

ten defekt znika
gdy na stole My
i cukierkowy orgazm

Twoich ekstazyjnych wdzięków

tak na prawdę nigdy się nie bałem

" to taka załamka jak jest źle, ale nie zamykam żadnych drzwi"



PS: am happy M.ill

(...)

Usiądź wygodnie ja zajmę luksusową morelkę Nalegam bym został na zawsze

autor

Skromny.

Napisany: 2017-11-21 Dodano: 2018-04-22 11:41:44

Ten wiersz przeczytano 1076 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie