Smutek na inaczej
Smutek przyszedł, zapukał
lekko, lecz dotkliwie,
jakbyś jeża głaskał,
całował igliwie.
Wszedł, pochylił się,
nad serca łoskotem,
nie pytał kto zawinił,
kto przestrzelił grotem.
Tylko usiadł i płakał,
nad sobą rzewliwie,
aż serce krzyknęło:
po coś siadł w pokrzywie?
Może smutek też ma swoje smutki? ;)
autor
Like a devil
Dodano: 2008-03-29 00:00:30
Ten wiersz przeczytano 1187 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
skoro smurek jest wszedzie tak gdzie znajdą się
powody... to może być przy złamanym sercu i w
pokrzywach....
Jeśli smutek ma już swój smutek...jest niedobrze.To
jakby zaczątek depresji :( Aczkolwiek nie sądzę,by
autor popadał w nią,bo ta pokrzywa na końcu dodaje
pozytywnej energii ;)
chyba go sobie powieszę nad łóżkiem :) jest świetny!
:)
Smutek troszkię weselej, lubię takie cudeńka, są takie
sympatyczne nadają blasku szarości. Znakomicie
napisany wierszyk+
niefrasobliwie o frasunku... potoczyście i soczyście,
aż przyjemnie czytać ...
Stało się coś niedobrego. Jednak człowiek zamiast
rozpaczać cieszy się z nabytego doświadczenia. Nie
dziwię się, że smutek nie jest zadowolony. Bez porażek
nie było by zwycięstw. Głęboko ukryta treść wspanianie
dociera.
ladny rytmiczny wiersz...jeżeli smutek ma swoje smutki
to już jest bardzo smutno
smutek też ma smutki, które pieką jak pokrzywa-
ciekawy wiersz
Smutek zapłakał rzewnymi łzami, nic dziwnego gdy
usiadł w pokrzywie i skóra go pali...
Smutny wiersz...bolesne porónania,grot,pokrzywa...ma
swój urok.
Napewno smutek ma tez swoje smutki-podoba mi sie Twoj
utwor,pozdrawiam
bardzo interesujący i ciekawy wiersz:)
Pewnie i smutek ma swoje smutki- cos go kluje i
piecze ale pewnie najbardziej doskwiera sercu