Smutek i przyjaźń

Lament duszy skrzywdzonej przez los.
Ślepy los, który trafia celnie
i zostawia za sobą coraz głębsze rany.
Czasem nie zabliźni się jedna,
a już powstaje kolejna
ciosem w najsłabszy punkt.

Czas lekarzem-chirurgiem
który zaszywa nasze krwawiące boleści.
Wraz z przyjaciółmi, którzy są łagodzącym okładem
i maścią gojącą.

Nikt nie ucieknie przed kapryśnym zrządzeniem,
lecz dobre dusze, niczym ziemskie anioły
okryją ramieniem, wzmocnią ducha
i pomogą umęczonemu ciału
odbudować zburzoną nadzieję
i postawią żelazny mur
na głębokim fundamencie wiary.

autor

juwenta

Dodano: 2007-08-28 18:20:39

Ten wiersz przeczytano 596 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie