Smutki
Gdzie ból i łzy
niebo płacze
oczy smutne
serce w kawałkach
jęku nie słychać
tylko cisza łka
zranione uczucia
jak fale morza
gnają ku brzegu
tam przystań i kres
już nie śpiewa ptak
tylko smętne tony
gwiżdże wiatr.
Gdzie ból i łzy
niebo płacze
oczy smutne
serce w kawałkach
jęku nie słychać
tylko cisza łka
zranione uczucia
jak fale morza
gnają ku brzegu
tam przystań i kres
już nie śpiewa ptak
tylko smętne tony
gwiżdże wiatr.
Komentarze (2)
Bardzo smutny wiersz:) pozdrawiam
Tyle bólu i żalu, prawie z wyrzutami sumienia.
W sumie wiersz bardzo czytelny, niczym się nie
wyróżnia, ale i nie ma do czego się przyczepić.