Smutki i Żale
Smutek, łezka za łezką kapie,
Nie ma już szczęścia na życia mapie,
Zniknęło na dobre, zniknęło, zniknęło,
Takie jest życia mojego dzieło.
Takie są właśnie gorzkie owoce,
Braku wiary w siebie i zwykłej niemocy,
Do końca życia będę je zbierać,
Bo będą zewsząd na mnie spozierać.
I choć ja nie zapomnę o Tobie,
To wiem, że na pewno już w pierwszej
dobie
Mnie nie widzenia zapomnisz o mnie,
Bo o mnie niestety łatwo jest zapomnieć.
W tej chwili rozstania,
Bez zakłamania,
Me serce płacze,
Bo już Cię nigdy więcej nie zobaczę.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.