Smutku odwrócenie
Czuję się jak chmury przysłonięte
szczytem
Jak milczenie wyrażone krzykiem
Jak piasku fala błękitu
Jak legalny towar z przemytu
Czuję że nie tak się czuć powinien smutny
człowiek
Czuję jak kamienie wypływają mi spod
powiek
Jak się śniegiem zaczerwienił chodnik
cały...
Komentarze (38)
Dobry debiut! Pozdrawiam :)
Podoba się. Nad trzecim wersem bym pomyślała, ale
Autorka wcale nie musi :)
Pozdrawiam :)
też mi się podoba
Nooooo! Piękny debiut co prawda są i uwagi ale raczej
słuszne.Potraktuj je jak rady i pokaż że masz
klasę.Obiecuję wpadać. +
Zatrzymałam się dłużej nad wierszem i nic :( W
porządku, czepiam się, ale "Jak gwiazd fala błękitu"
nadal do mnie nie przemawia. Nawet przyjmując, że to
jest odwrotność, tylko czego?
Świetny wiersz, pozdrawiam
'czuję się tak, jak nie powinien się czuć smutny
człowiek kiedy kamienie wypływają spod powiek'
dobry wiersz...pozdrawiam :)
to pierwszy wiersz Twój na Beju - szacunek naprawdę
się podoba. Witaj. Więcej głosów dać nie mogę :(
Ciekawy wiersz, Smutku odwrócenie:)
To śmierć przyszła - nie znam tego może dlatego, że
żyję;)
ten odwrócony smutek nie jest taki smutny tylko czemu
ta krew na śniegu ?? Ciekawy wiersz +++
Ewiann- no właśnie o to chodzi, że wszystko jest
odwrócone- chmury nie przesłaniają już szczytu, ale
szczyt chmury, bo smutek jest odwrócony...wszystkie
metafory są odwrócone, bo panuje dziwny
smutek...odwrócony...
Witaj wśród nas. Dużo weny życzę!
Przepraszam, ale nie rozumiem :(
"Jak gwiazd fala błękitu" o co tu chodzi? "Chmury
przysłonięte szczytem" wydaje mi się, że to raczej
szczyt bywa zasnuwany przez chmury. W piątej linijce,
msz, niepotrzebnie powtórzone słowo "czuć". Myślę, że
warto nad tym wierszem popracować. Powodzenia :)
Przez uczucie wszystko boli człowiek jakby był w
niewoli