SMUTKU RUNY NASACZONE KRWI...

Bólowi który był moja inspiracją

Pisze trwałe smutku runy
nasączone krwi czerwienią
opisuje swe wspomnienia
które zycie moje zmienią

Zatraciłem wiare w siebie
porzuciłem złudne ideały
odtąd kochac juz nie bede
zwątpieniu oddałem sie cały

Pochłoniety łez strumieniem
otoczony samotnosci murem
codzień bardziej zmęczony
spowijam dusze żalu sznurem

Błądze pośród ciemnośći
szukajac nići zrozumienia
lecz wszystko co znajduje
stworzone jest z cierpienia

Mrok jest dziś mi bratem
serdecznym przyjacielem
innych juz nie szukam
z innymi mysli nie dziele

Smierć kiedyś przywoła
me imie zimnym głosem
podąże ku niej śmiało
i ostatni okrzyk wzniose

Nie boje się tej chwili
odwaznie na nią czekam
bo to spełnienie marzeń
udręczonego człowieka

autor

Tupak Amaru

Dodano: 2004-08-15 00:17:28

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie