W SMUTKU ZAWSZE POZOSTAJEMY SAMI

Nie pytaj dlaczego wciąż płacze w ukryciu
Dlaczego ze wstydem chowam w dłonach twarz
Zamykam przed światem problemy w moim życiu
I milczące duchy wystawiam na swą straż

Nie pytaj bo nie czujesz że dopadło zwątpienie
Że pomóc trzeba w wzrastającej trwodze
Ty tylko zobaczyłaś ukryte szare cienie
Siędzące samotnie na zimnej podłodze

I wciąż szukasz rozterki co we mnie została
Szukasz w mych oczach lecz znaleźc nie umiesz
Bo me serce rozdarła szemrająca strzała
Lecz tego nie wiesz bo mnie nie rozumiesz

Więc nie pytaj dlaczego wciąż w cierpieniu tone
W głębi ciemnej dalekiej i pustej otchłani
Dlaczego podążam wciąż w przeciwną strone?
Bo człowiek jest niczym a wszystkim co mnie rani

autor

RVI

Napisany: 2007-01-04 Dodano: 2007-01-06 10:44:29

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie