smutna cisza
cisza kłótnią gwałtowną spłoszona
wraca z wolna nieufna nieśmiała
gniewnym krzykiem jak nożem zraniona
siostrą żalu i smutku została
fale uczuć rozmową wzburzone
poszarpały czarnymi wirami
serca kiedyś kochaniem szalone
powiązane przysięgi ślubami
i zawisło wstrzymane w pół słowa
niepotrzebne nikomu już zdanie
cisza czeka które z nas pierwsze poda
rękę mówiąc przepraszam kochanie
autor
Boik
Dodano: 2010-05-22 11:46:29
Ten wiersz przeczytano 1186 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Bardzo dziękuję wszystkim za odwiedziny a
„minawia” za świetną radę. Skorzystałem i
jestem wdzięczny.
Wiersz bardzo życiowy,aczkolwiek "przepraszam" w
niektórych przypadkach już nie wystarcza.Pozdrawiam
serdecznie.
Krótko. Najpiękniejszy!!!
lepiej nie czekać , tylko samemu rękę podać...po co
tracić czas na smutki, nieważne kto pierwszy, tylko
czy zgoda jest
Piękny wiersz ;)
Pozdrawiam
słowo "przepraszam" - to takie magiczne słowo -
otwiera drzwi do drugiego człowieka - ładny wiersz
No tak, kłócić się było komu, a przeprosić nie ma :) i
też myślę, że świetnie napisany wiersz, pozdrawiam.
Błoga cisza często koi ból serca zranionego.
Hmm, skromnym zdaniem - najpiękniejszy dziś..Brak co
prawda interpunkcji..szczególnie w ostatnim
wersie..rymy pół na pół..jednak całość ładnie
opakowana i podana..w melancholijnym nastroju..jak
mój.. M.
to zmiana ale jest Piękny wiersz pozdrawiam
Ciekawy wiersz.
Czasem powiemy o kilka słów za dużo, a później tego
żałujemy.
Wiersz zatrzymuje czytelnika swoją treścią.
Forma wiersza dobra.
Urocze, urzekające dzieło ;-) Smutna jest cisza, kiedy
dwa bliskie sobie serca się pokłócą. Ale po burzy
zawsze wychodzi słońce ;-) Pozdrawiam cieplutko ;-)
piękna poezja;) pozdrawiam.
kiedys napisalam wiersz "klotnia", Twoj wiersz
przypomnial mi ten dzien. Wiersz super!
Ekstra wiersz, taki...prawdziwy. Aż mi sierść
podniosła się na rękach. Muszę się wydepilować. A na
poważnie. Dziękuję za tak udany, mądry przekaz.