Smutna historia samotnego człowieka

Otulasz się szalem nienawiści
Tylko po to
by miłość
zbytnio Ci nie doskwierała

Szybkim krokiem przechodzisz
obok kołatających do Twego serca
Spoglądasz na nich z pogardą
jesteś zmęczony ciągłym hałasem

Wystarcza Ci jedna towarzyszka
Zawsze będąca blisko kochanka
Jej ramiona otulają ciało delikatnym chłodem
Przepiękna samotność

I w końcu umierasz
Całkiem sam
Bez nikogo
A ona...
nie uściśnie twej chłodnej dłoni

Śmierć...
przynajmniej tyle masz z życia

autor

Amelia^__^

Napisany: 2005-03-18 Dodano: 2005-03-20 18:04:07

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie