SMUTNE OCZY
"Uwaga, człowiek!". Dziękuję, pójdę inną drogą. " Wiesław Leon Brudziński
Kamienica i..
zza rogu wyłania się cień zgarbiony.
Żyje noc cierpieniem.
Z kratami w domyśle zastyga.
Kiedyś byłem kimś..
Śmiech gardłowy się urywa.
Złotówka skarb Kobolda,
w srebro uśmiechu się zamienia.
Krzyk ciemności bramy,
czai się,w strachu gęstym,
lepkim na plecach od potu.
Zamyka świt tajemnicę,
losu smutne oczy
i biedy wzgardzonej.
Zjawisko trudne rozszerza się.
Bezdomność i głód
ma coraz większy wymiar,
a człowiek każdy jest w tym sam.
To idzie jak lawina!
Wiersz nie dotyczy mnie,
ale ma ogólnospołeczny wymiar.
Łódź,07.01.2008r. ula2ula
autor
ula2ula
Dodano: 2008-01-07 06:04:40
Ten wiersz przeczytano 1426 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
hmm... kiedyś bylem kimś.. czlowiekiem i teraz jestem
..tylko jakoś nikt tego nie zauważa...Dobry wiersz,
porusza ważny problem naszych czasów..
Smutne ale i prawdziwe obrazy kreśłisz wierszem, te
przypominają, że za moment i ja mogę już nie współczuć
a doświadczać podobnego losu! Dziękuję!
O takich biednych ludziach z Twojego wiersza mówi
kawałek Grammatik "Śmieci"...bardzo madry
kawałek...bardzo aktualny i dający do myślenia
wiersz...temat trudny, a wiersz dobry...
Treść wiersza trudno komentować bo jest transparentna
w przekazie problemu za który powinniśmy się wszyscy
wstydzić. Brawo za podjęcie tematu.
Wiersz przekroczyl wymiar ludzi,pieknie opisuje drogi
zycia
świetny wiersz. tak ten "nasz współczesny świat" jest
zbudowany, zło rozprzestrzenia się w bardzo szybkim
tempie.
mocny przekazik szarpane wersy ...lubię ciekawą nutę
rzeczywistości ,a Ty ja tu bardzo dobrze ujęłaś takie
"wykoślawienie życiówki"..każde Twoje wiersze zresztą
oddają bardzo ciekawe obrazy .. czytając wiem ,że nie
trace czasu ....
Daje do myślenia...żeby liczyć się z tym,że można
stracić to co się ma...i mieć smutne oczy...
nie potrafię komentować tego wiersza...nic mi nie
przychodzi na myśl...a jednak zadrapałaś moje poczucie
bezpieczeństwa i stabilizacji swoimi słowami...nie ma
nic pewnego w życiu prócz śmierci i ...podatków rzecz
jasna(+)
Cały dorobek kulturowy ludzkości ginie w szaropści
codziennego życia łądny wiersz
Ciężkim słowami operujesz dzisiaj ale taka nasza naga
prawda tylko skrupulatnie ukrywamy że jej nie
widzimy.gratki
Dobrze wrażliwośc Twoja emanuje z tego wiersza, ale
tez pokazuje cały ogrom zła którego doświadcza
człowiek krzywdzony przez człowieka. Pozdrawiam
wiersz podejmuje temat ważny i ostatnio
nasilający...za każdym człowiekiem kryje się
historia...a czy my jutro nie znajdziemy się pod
wozem...tego nie wie nikt
Chociaż życie jest krótkie,to jeszcze kłody sie
ścielą.Jacy jesteśmy?Jak nas inni widzą?Czy
błądzimy?Wiele pytań
Tytuł odnosi się także do zamożnych a zagubionych, do
zdradzonych, zmartwionych głupotą swoich bliskich,
zawiedzionych w miłości.