Smutne rozstanie
Wszyscy byli pewni, że miłość wybuchnie,
I ognia jej nigdy żaden wiatr nie
zdmuchnie.
Stało się inaczej niż dziewczyna
chciała,
Ledwie świat ją ujrzał, a już umierała.
Gdy miłość wygasa, to rodzi się rozpacz,
Przyjmując w istnieniu najróżniejszą
postać.
Dziewczyna mamiona fałszem i obłudą,
Czuje, że z jej życia zionie wielką
nudą.
Wrzucona nagle w nieznanych fal tonie,
Była przeświadczona, że rychło utonie.
Lecz rybak podpłynął w swoim wielkim
kutrze,
I biedna dziewczyna, znów myśli o
jutrze.
Pewna, że nie zginie w życia fal
odmętach,
W pośpiechu zaczęła sieć misterną pętać.
Chciała ją z rozmysłem na chłopców
zasadzić,
Żeby nigdy więcej, nie mógł jej nikt
zdradzić.
Zawiedziona miłość czyni spustoszenie,
A nowej jest trudno zapuścić korzenie.
I wtedy jedynie miłostki się rodzą,
Co w parze z miłością bardzo rzadko
chodzą.
jarmolstan
Komentarze (26)
świetne rymy, pozdrawiam
Raz zranione serce nie ma odwagi na powtórne, pełne
zaangażowanie się. To prawda! Piękny wiersz,
wzruszający.
Masz rację rozstania są smutne !
W pięknych słowach samo życie i puenta doskonała ...
Samo zycie. Glosuje i serdecznie pozdrawiam.
Zaraz mi się przypomniało stare przysłowie ..grzyby -
ryby i mrowie..ładnie oddajesz ten zawsze ciekawy
problem podrywek-mnie pozostało do dzisiaj u mojego
boku..bardzo dźwięcznie to wygląda w tym ładnym
wierszu..powodzenia
gdy miłość wygasa to rodzi się rozpacz...czy aby na
pewno i zawsze? może tak.... bardzo smutny wiersz
Rozstania nigdy nie są wesołe - niestety.
Dobry wiersz,przyjemnie się czyta,a przy tym tyle w
nim mądrości.
hmm... trafnie ..chociaż na szczęście nie zawsze tak
jest...dobra treść ,ku przestrodze,nie należy bawić
się uczuciami
Ładnie i prawdziwie...
Piekny wiersz o prawdziwych uczuciach
Podoba mi się , ale czy celowo napisaleś " lecz rybak
podpłynął" może odpłynął. Samo życie
Bajkowo- tak jak lubię, pióro lekkie i subtelne,
ostatnia zwrotka z prawdą o życiu i miłości.
Podoba mi się jak zawsze.
Niezwykle trafna puenta...zapada w pamięć...oby
skutecznie ostrzegała przed
rozczarowaniami...gratuluję udanego wiersza.