smutne wiersze
* * *
smutne wiersze piszą poeci
o dzieciach
zapakowanych w kocyk nadziei
na lepsze dni
co tobołek ze strachem
na słabych pleckach noszą
i zapadnięte od głodu policzki
strachem nasycają
gdzie czas
gdzie głód
gdzie miłość i nienawiść
tam poeci piszą
swoje smutne wiersze
o chlebie nadziei znikającym
z tobołkiem
dla wszystkich dostatecznie (lub nie-) doświadczonych przez życie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.